Hei!
Zoals je ziet ken ik ondertussen al enkele woorden Fins, maar het is en blijft een moeilijke taal. Toch begin ik hier en daar iets te begrijpen wanneer collega's aan het praten zijn.
Deze woorden ken ik al =)
- goed : hyvaa (/huva/)
- welkom: tervetuloa (tervètuloa)
- één, twee, drie: yksi, kaksi, kolme (/uksi/, /koksi/, /kolmè/)
- een dag: päivä (/pajva/)
- Nederlands: Hollandia
- Frans: Ranska
- Duits: Saksan
- de dagen van de week: Maanantai, Tiistai, Keskiviikko, Torstai, Perjantai, Lauantai, Sunnuntai (woensdag is de moeilijkste om te onthouden!)
Zoals je ziet is het niet evident om de taal te leren, laten we dan nog maar zwijgen over de grammatica. De mensen hier zeggen het zelf, dat je als buitenstaander de taal bijna niet onder de knie zal krijgen, zeker omdat er geen link te vinden is met gekende talen.
Maar goed! Hier even een overzicht van deze week:
MaanantaiWe begonnen met Engels in het 5de leerjaar. Het was maar de helft van de klas waardoor alles vrij vlot verliep. Ik heb met Arja besproken dat ik voor volgende week hoofdstuk 14 van het werkboek zelf eens maak (jaja, de opdrachten en dergelijke geschreven in het Fins) en dat ik een leerling, Eino, dan zelf les geef. Want tijdens deze les had ik me bij hem gezet en dit is heel positief uitgedraaid. Eino is de leerling die nog altijd wantrouwig naar mij kijkt, maar tijdens deze les verliep het echt vlot. Wanneer hij niet op het woord in het Engels kon komen, liet ik het hem beschrijven in het Engels. Volgens Arja is dit een goede manier omdat hij ondertussen de andere woordenschat ook moet gebruiken. Dit gaat dan zo'n beetje de methode worden waarmee ik Eino zal begeleiden. Na deze les ben ik met hen terug mee gegaan naar hun klaslokaal waar we beeld hadden. We maakten op een A3 blad horizontale lijnen in verschillende fletse kleuren. Daarna moesten ze met potlood vormen tekenen, rechthoeken, driehoeken, ronde vormen, ... die onderaan het blad begonnen. Daarna werden ze met zwarte verf geschilderd. Wanneer de vormen met elkaar verbonden werden, was het net of je de contouren van een stad zag verzonken in een zonsondergang (de fletse kleuren). Een heel mooi zicht wanneer alles aan de muur hing!
In de namiddag hadden we LO. Normaal is het alleen met de meisjes, maar deze keer waren de jongens erbij omdat ze een traditionele partnerdans zouden leren. Toen we de les begonnen vroeg Essi me plots om het reuzenkwartet dat we eerder met een andere klas speelden, met deze 2 klassen te spelen. Dit was niet opgenomen in de planning, maar ik ben er dan onmiddellijk mijn werk van beginnen maken. Kasten opengetrokken en zoveel mogelijk voorwerpen beginnen zoeken waarvan ik er dan ook 4 van elk moest hebben. Ballen, kegels, vestjes, doeken, alles vloog de kast uit. Wat wil je, je moet daar last minute een reuzekwartet in elkaar steken dat gespeeld kan worden door 43 kinderen! Bon, al het materiaal lag er, de groepen werden verdeeld en de kinderen begrepen na de eerste keer al wat ze moesten doen! Spelen maar dachten we met de 5 leerkrachten die er stonden. Wij hebben ons van "het veld" in de zaal moet gooien om niet omver gelopen te worden door deze beginnende pubers! Wat was me dat! Het was wel een schitterend zicht om de kinderen er zo in zien op te gaan. Tijdens het spel sprak ik met Tuure en Essi, de LO-leerkrachten, dat het misschien een beter idee is om dit spel in het vervolg met kleinere groepen te spelen, want dit was echt te veel! Maar de kinderen hadden plezier en renden de benen van onder hun lijf!
Dan begon de eigenlijke traditionele dans! Na het nodige protest van de jongens, het gegibber van de meisjes, werden de koppels gevormd. Meisjes, hand aan de schouder en hand aan de heup, jongens, de meisjes' hand nemen en we konden beginnen. De dans werd vrij snel aangeleerd en was mooi om te zien! Iedereen deed flink zijn best! Maar ik kon mijn lach op een bepaald moment niet inhouden! Iedereen liep mooi naast zijn partner, maar bij 1 jongen, Aki, lukte dat blijkbaar niet, die liep altijd achter zijn partner te huppelen zodat hij niet op de voeten van zijn partner zou stappen! Man, als ik hem zo bezig zag vond ik het schitterend om te zien! Na hem een paar keer hierop gewezen te hebben had hij het nog niet door en waren de andere leerkrachten en ik gewoon in het hele gebeuren mee aan het opgaan! Het was echt ge-wel-dig =)
Tiistai
De Engelse les die dag heb ik niet veel kunnen doen. De leerkracht heeft een heel uur gedaan over een dialoog te bespreken met de kinderen en dit vrijwel alles in het Fins. Ik zou zelf in dit leerjaar meer willen inbrengen, maar dat gaat gewoon niet omdat de kennis van het Engels nog veel te laag ligt. Mijn taak hier is vooral angstige kinderen of pratende kinderen bij de les te houden. Niet onmiddellijk de leukste taak die je krijgt, maar je leert hier wel met je non-verbale communicatiemogelijkheden werken. Altijd handig als je je stem wilt sparen in je eigen klas!
Het uur daarop had ik Frans in het 5de. Zo een les wil ik nooit meer meemaken! Ik had bordspelen voorzien zodat de kinderen de getallen van vorige week nog eens konden herhalen en vastzetten. In 2 groepen lukte dit goed, in de andere 2 was dit een ramp! De kaartjes tot propjes knijpen, het bordspel scheuren, ... Ik was om de kast op te kruipen! Ok, goed, we gaan gewoon verder, we beginnen met een het aanleren van de kleuren. Alles verliep vlot, leuk, tot Aki het in zijn hoofd kreeg en de boel op stelten zette! Ik heb hem uit de klas moeten zetten, het ging erover. Eventjes later liet ik hem terug binnen. Aki zette een voet in e klas, boem, Eino begon. Ik negeerde het eerst maar hij hield niet op. Na hem een paar keer te waarschuwen heb ik hem ook buiten moeten zetten. De klasleerkracht ging met Eino buiten gaan praten en de andere zagen hun kans mooi! BOEM, heel de klas ontplofte! En daar stond ik dan... Ik heb hen allemaal tot zwijgen gekregen en vroeg hen of ze dachten dat het leuk was voor mij en voor de andere leerkrachten om in zo'n situatie les te moeten geven. Het was bijna tijd en wou hen laten voelen dat ik het meende. Ik heb alles van het bord gehaald en beginnen opruimen zodat ze zagen dat dit geen manier kon zijn waar lesgegeven in kan worden. Ze zaten er allemaal wel bij als "Ja, misschien heeft ze wel gelijk, misschien waren we te bruut." De andere leerkrachten en ik hebben ze dan enkele minuten in stilte laten zitten zodat ze is konden nadenken over hun gedrag. Ik heb daarna even met de klasleerkracht gesproken en vroeg haar of ik niet te streng had opgetreden. Zij vond van niet omdat ik hen duidelijk mijn grenzen moet leren kennen. Ik mag doen wat ik denk dat nodig is in de klas, zei de leerkracht, omdat ze mij vertrouwt. Die laatste 3 woorden gaven me dan weer een goed gevoel zodat ik wat opgewekter naar mijn volgende lessen Frans kon. Deze verliepen we vlot en zeer leuk =) Het beeld van de jongen die al dansend de nummers aan het opzeggen was zal me bijblijven, terwijl hij gewoon al springend of draaiend de nummers moest zeggen bij het spel! Echt mijn dag ging dan toch wat beter.
Na de lessen ben ik naar de kinderopvang gegaan. Daar heb ik een atelier "beertjes maken" mee geholpen. De ruimte en het materiaal in de opvang is schitterend. Maar daarover vertel ik een andere keer wel meer omdat ik nog niet alles heb gezien. Wel ben ik van plan om elke dinsdag zo'n ateliers mee te begeleiden. De verantwoordelijke wist me ook te zeggen dat in april er een hele middag gebakken zal worden met moeders van kinderen uit andere landen of culturen. Ik ga mezelf ook opgeven denk ik om hier mee te bakken en de kinderen iets lekker uit België te laten maken. Wat dat weet ik nog niet zo goed, maar een telefoontje naar de oma's in België en het antwoord zal wel snel gegeven worden =)
Ik ga mijn tekstjes niet meer zo lang schrijven want anders zit ik hier morgen nog te schrijven. =)
Keskiviikko
De lessen op woensdag verliepen vrij goed, wel met de nodige strubbelingen in het 5de lj, maar dat ben ik ondertussen wel gewoon. Na mijn lessen ben ik de school van mijn huisgenoot eens gaan bezoeken. Dit is helemaal anders dan de school waar ik stage loop. Deze school is volledig gerenoveerd en heeft degelijk en vrij nieuw materiaal, ergens was ik wel jaloers. =) Ik heb aan enkele leerlingen mijn presentatie over België gegeven en waren hier dolenthousiast over. De klasleerkracht van deze leerlingen, tevens de onderdirecteur, wist me daarna te zeggen dat de kinderen er bleven over praten en dat ze het geweldig vond dat deze ervaring, ik die eens langskwam, een verrijking is voor de school. Ik vond dit nogal grote woorden maar voelde me wel gevleid. Ik ben dan ook van plan om zeker terug te komen wanneer ik kan, want mijn huisgenoot wilt haar 6de jaars in de Engelse les eens aan mij voorstellen. Ze heeft al wat over mij vertelt in de klas en deze kinderen staan te springen om mij te ontmoeten. Als er ergens eens gaatje is en het past ook voor die school doe ik dat zeker!
Torstai
Ook hier verliepen de Franse en Engelse lessen vrij vlot, ik begin er echt wel mijn draai in te vinden! 's Middags dan de dansles. Ik had 19 kinderen, wat veel is voor een keuzevak en begon met hen de dansen aan te leren. Wel heb ik ondervonden dat deze kinderen meer synchrone passen nodig hebben omdat het soms wat moeilijk is. Maar goed, hieruit leer ik voor volgende keer. Volgende week zal er geen dans gegeven worden, omdat er op donderdag een waterproject op school bezig is. Ik sta samen met Seile en Arja in voor de quiz rond water. Volgende week wordt verder besproken wat er zoal gaat gebeuren.
Perjantai
Eerst en vooral wil ik zeggen, dat het 6de leerjaar een zalige klas is om les aan te geven! Zij zijn zo leergierig en gemotiveerd dat je daar met een lach op je gezicht binnenwandelt! Ook weer bij Engels en Frans! De spelletjes bij Frans worden gretig gespeeld en er worden ook goede vragen gesteld! Ik heb hen deze keer de woorden in het Frans, de kleuren, ook in fonetisch schrift meegegeven, zodat ze dit thuis konden oefenen. De kinderen vonden dit ook erg leuk zodat ze er nu zelf verder mee konden!
Daarna naar het 5de leerjaar. De leerkracht ging de les geven, temperaturen van verschillende landen aflezen. Ik zette me bij Aki omdat hij weer in een luidruchtige bui was. Na enige tijd vanalles te proberen om hem kalmer te krijgen, vond ik het. De oefening die hij moest maken, koppelen aan het aanleren van Finse woorden aan mij. De temperatuur stond per maand aangegeven en ik vroeg tussendoor of hij me die woorden kon leren, en hij werd er echt kalm van en hij gaf zelf woorden aan die ik kon leren. Maar na zijn oefening, probeerde de deugeniet me woorden aan te leren die niet voor kinderen bedoelt zijn =) Ik had het direct door toen hij vroeg "Can you say ...." met een lach op zijn gezicht. Ik had het snel door en ging in zijn gelach mee maar zei hem vriendelijk dat ik wist wat hij van plan was.
Lauantai
Deze middag kreeg ik onverwacht bezoek. Mijn mentor en een andere leerkracht stonden voor de deur, gepakt en gezakt. Ik moest in warme kleren springen en stevige schoenen aandoen. Na een half uur rijden kwamen we aan een baai aan. Die was nog helemaal bevroren! Met een speciale slee, een mix van een slede en een step op wieltjes, gingen we het ijs op. We wandelden wat en gingen toen naar een klein eilandje. Daar was er een hutje waar er plaats was om een vuurtje te stoken. Vuurtje aan, roostertje erop, worstjes en we hadden een kleine barbecue. Echt zo gezellig! Even later trokken we naar de rotsen van het eilandje met Fins bier in de hand en genoten we van de zonnestralen die soms door de wolken kwamen piepen! We bleven daar een 2tal uurtjes en vertrokken toen opnieuw. Ze raadde me aan om een sauna te nemen als ik thuis kwam, maar spijtig genoeg heb ik die nog nooit gebruikt en weet ik niet aan welke knopjes ik mag aankomen. Een warme douche deed ook deugd, want de koude kruipt wel in je lijf als je zo 2 uur stilstaat bij een temperatuur van -2°C. En hier zit ik dan weer op mijn blog te schrijven!
Jullie kunnen volgende week hier weer volgen wat ik gedaan heb!
Moimoi!
zaterdag 26 maart 2011
woensdag 16 maart 2011
Ranska!!
Dag trouwe blogvolgers!
Na de start van een nieuwe schoolweek is er weer veel veranderd! Mijn uurrooster staat eindelijk op punt. Dit zal mijn vast uurrooster zijn voor mijn hele verblijf. Het kan wel zijn dat er tijdens mijn verblijf iets verandert, maar normaal is dit mijn vaste uurrooster. Neem maar een kijkje!
Na de start van een nieuwe schoolweek is er weer veel veranderd! Mijn uurrooster staat eindelijk op punt. Dit zal mijn vast uurrooster zijn voor mijn hele verblijf. Het kan wel zijn dat er tijdens mijn verblijf iets verandert, maar normaal is dit mijn vaste uurrooster. Neem maar een kijkje!
Maandag | Dinsdag | Woensdag | Donderdag | Vrijdag | |
8.30-9.15 | Engels 6de lj | ||||
9.15-10.00 | Engels 3de lj | Engels 3de lj | Engels 3de lj | Engels 6de lj | |
10.15-11.00 | Engels 5de lj | Frans 5de lj | Turnen 1ste lj | Frans 4de lj | Frans 6de lj |
11.00-11.45 | Beeld 5de lj | Frans 3de lj Jorma | Wiskunde 5de lj | Engels 5de lj | Bio 5de lj |
12.15-13.00 | Frans 3de lj Kaija | Engels 6de lj | Turnen 1ste lj | ||
13.15-14.00 | Turnen oudste meisjes | Engels 6de lj | Dans | ||
14.00-14.45 | Turnen oudste meisjes | Dans |
De uren na de lessen heb ik me opgegeven als vrijwilliger in de naschoolse opvang. Deze is verbonden aan de school. De kinderen komen na hun lessen hiernaartoe om hun huiswerk te maken en achteraf spelletjes te spelen. Concreet weet ik nog niets over mijn functie hier, maar ik heb al met de verantwoordelijke gesproken en ga deze week nog eens langsgaan om meer hierover te weten te komen.
Ik ben sinds gisteren met de Franse lessen begonnen, Frans in het Fins is "Ranska". De kinderen hebben nog nooit Frans gehad dus ik had wel wat schrik om aan de slag te gaan. Zeker omdat hun taal geen connectie heeft met het Frans. Maar het is veel beter uitgedraaid dan ik had verwacht.
Ik begon in het 5de leerjaar. Wat je wel moet weten voor je verder leest, is dat het 5de leerjaar echt geen gemakkelijke klas is. Echt waar, de kinderen zijn baas in eigen klas en zijn soms vaak onbeleefd of lachen de leerkrachten en medeleerlingen zelf uit. Vorige week stonden we met 4 leerkrachten in de klas en was het een enorme moeilijke taak om de klas in de hand te houden! Daarom dat ik dus met een klein hartje aan mijn eerste les in deze klas begon. Maar tegen alle verwachtingen in, is het zeer goed verlopen! Ze waren uiterst nieuwsgierig en zeker ook leergierig! Met een liedje heb ik hen de getallen tot en met 10 aangeleerd in het Frans. Na vele malen de getallen zelf te hebben gezegd, zodat ze de uitspraak meehadden, kon bijna iedereen de getallen uit het hoofd zeggen. De Franse "r" is wel een enorme opgave voor hen omdat de klanken in hun taal uit de mond komen en niet uit de keel. Iedereen deed zijn uiterste best. Ik stond er ook van versteld dat een jongen, die eerder heel argwanig tov mij stond, zo opging in de les. Ook wanneer ze de getallen eens mochten opschrijven vroeg hij of hij het goed deed, echt wonderlijk!
Wel moet ik toegeven dat ik vrij strikt met deze kinderen omga. Ik wacht steeds op stilte want soms kan de bom echt barsten in de klas. Ik denk dat ze deze houding niet gewoon zijn omdat ze, na enkele minuten gewoon naar hen te kijken en te zwijgen, stil werden. De 3 andere leerkrachten achteraan in de klas keken ook verwonderd. Ik hoop dan ook voor de klasleerkracht dat dit misschien een aanpak kan zijn die bij haar ook werkt want ik heb soms echt medelijden met haar als ze les staat te geven. Je ziet ook in mijn uurrooster dat ik voor andere vakken in deze klas sta. Dit hebben we met het leerkrachtenteam besproken om wat last van de klasleerkracht haar schouders te halen zodat ze ook even op adem kan komen.
Ik heb daarnet de les wiskunde in deze klas mee begeleid. De klasleerkracht doet eerst de uitleg in het Fins omdat niet alle leerlingen even sterk zijn in Engels zodat zij alles ook begrijpen. Na de uitleg gaan we elk onze eigen weg. De kinderen maken hun oefeningen waar wij ze hierbij helpen. Ik denk dat er ooit een verkeerde uitleg is gegeven bij het verplaatsen van de komma bij het vermenigvuldigen en delen met tientallen, honderdtallen, ... Ik zag vaak dezelfde fouten terugkomen bij vraagstukken zoals 100 : 1234 = 12,34 terwijl het 1234 : 100 moet zijn. Het verschuiven van de komma naar links en rechts wordt ook vaak door elkaar gehaald. Ik heb sommige proberen uit te leggen dat logische redenering en schatting hierbij kunnen helpen. Als het x is dan wordt je getal automatisch groter, bij : wordt je getal kleiner. Sommigen hadden dit dan begrepen, anderen bekeken me alsof ik Chinees praatte. Voor ik verder kon uitleggen was het alweer tijd om te gaan eten.
De Franse les in het derde leerjaar was echt een plezier om te geven. Ik heb voor deze klassen en het 4de leerjaar mijn eigen klaslokaal gekregen. Ik ging met de kinderen rond een ronde tafel zitten, want het waren altijd maar kleine groepjes, en leerde hen de uitspraak van de getallen en deed spelletjes om de getallen aan te leren. De uitspraak was moeilijk voor deze kinderen want wanneer je Fins leest, lees je de letters ook echt zoals ze er staan, en dit deden de leerlingen in het begin. Trois werd "tro-is", quatre werd "qu-atre" (op zijn Spaans :) ), en cinq werd "kink". Door de spelletjes en het liedje hadden de meeste op het einde de uitspraak wel mee.
Vandaag heb ik ook New Games gegeven bij turnen in het eerste leerjaar. Een superfijne les. De kinderen "gingen nogal ne gang" met de grote ballen, de parachute en het reuzenkwartet. Het reuzenkwartet was een enorm succes. De turnjuf vond het zelf ook een geslaagde les en wist me te zeggen dat ze blij was dat ze eens nieuwe ideeën zag.
Voor de rest ben ik nog niet verder gekomen dan de gemeente waar ik verblijf, buiten Helsinki het eerste weekend dat ik hier was. Langs de ene kant vind ik dit niet erg omdat ik mij zo goed kan aanpassen aan het leven hier, maar langs de andere kant zou ik wat meer van het land willen zien. Ik heb met mijn huisgenoot dan ook afgesproken dat ik vrijdagavond met haar en 2 vriendinnen naar Helsinki terugga om toch wat meer te zien van het land hier. Ook ben ik van plan om Turku eens te bezoeken, de oudste stad van het land. Maar dat is maar pas voor binnen een dikke maand of zoiets. De leerkrachten hebben me ook al meegevraagd op hun jaarlijkse weekendje. Dit jaar zou het doorgaan in Talin, Estland. We zouden de boot nemen tot Estland en dan de bus tot ons hotel. Meer hierover later.
Dit was het voor het ogenblik! Ik wil ook mijn klasgenootjes in België veel succes wensen met de Brusselse stage en dat ze hieruit veel mogen leren!
Klein België, ik begin jullie toch te missen :)
Moimoi!!!
Jessica
zaterdag 12 maart 2011
Een bewogen maar zware week!
Moi!
Voor ik mijn ervaringen van deze week hier neerschrijf wil ik ook even stilstaan bij het leven. Na slecht nieuws te hebben ontvangen van het thuisfront ben ik enkele dingen gaan beseffen. De ervaring en de mensen die ik hier leer kennen zullen me voor altijd bij blijven en een grote invloed hebben op mijn leven. Ik ben hier dan ook enorm dankbaar voor! Er zijn geen woorden om dit te omschrijven. Ik ben hier nog maar een kleine 2 weken maar voel me hier al echt thuis. Ik hoop dan ook dat deze fijne ervaring een verrijking mag zijn voor anderen want het leven is al zo kort. Met een traan en een lach denk ik dan ook terug aan de mooie momenten terug. Ik doe dan ook een oproep aan iedereen die dit leest om kansen te grijpen die al het mooie in het leven kunnen laten zien. Had jij dit misschien ook mogen meemaken lieve vriendin, dan was het misschien anders geweest. Ik zal je nooit vergeten en zal je dan ook een plaats geven in mijn hart. Het ga je daar goed en ik hoop dat je al dit moois, waar je ook bent, kan volgen. Ook al kan ik niet persoonlijk bij het afscheid zijn, weet dat ik altijd aan je denk en je een plaatsje in mijn leven heb gegeven! Slaap zacht lieve meid!
..............................................
Mijn uurrooster heeft eindelijk vorm gekregen. Ik sta in voor de gymlessen, maar heb moeten laten weten dat het schaatsen niet voor mij weggelegd is. Ik heb met de kinderen op de schaatsbaan gestaan en na mezelf eens goed te evalueren ben ik tot de conclusie gekomen dat ik geen meerwaarde ga zijn voor deze kinderen. Al de andere uren die door mij gegeven kunnen worden neem ik dan ook voor mijn rekening. De turnleerkracht zal op dat moment dan fungeren als mijn assistente. Dit zal vooral als tolk zijn, omdat de allerkleinsten geen Engels spreken. Er werd me al gevraagd of ik enkele onderwerpen zou kunnen aankaarten, zoals ropeskipping, balvaardigheden, ... Ik heb hier al enige ervaring mee waardoor dit wel zal lukken. Naast de gewone gymlessen heb ik nog een ander muzisch vak voor mijn rekening gekregen. De kinderen, vanaf het 3de leerjaar, hebben keuzevakken. Ik zal de leerkracht zijn van 1 van de keuzevakken, dans. Naar verluid, gaan vele kinderen hierop afkomen, waardoor organisatie en timing een belangrijk onderdeel gaan zijn.
Ook ga ik vanaf het 3de leerjaar Frans geven. De kinderen hebben hier geen voorkennis van, maar de leerkrachten zelf zien het als een meerwaarde dat ze enkele woorden kunnen. Er werd me wel gevraagd om bij de basis zaken te blijven, en niet met volledig te vertalen zinnen te werken. Kleuren, nummers, dagen, zinnetjes die in het dagelijkse leven iets kunnen inbrengen, ... Dinsdag zijn de eerste lessen hiervan, toch best spannend.
Assisteren bij de Engelse lessen komt er ook bij. Ik neem een aantal kinderen voor mijn rekening per klas zodat er door mijn toedoen beter en efficiënter gedifferentieerd kan worden. De uitwerking hiervan zou ik graag willen veranderen omdat de leerkracht nogal vrij strikt met de handleiding aan de slag gaat. Ik ga de eerst volgende dagen eerst eens aanvoelen hoe ik dan anders te werk zou kunnen gaan, laten de leerlingen dit wel toe, hebben ze nood aan die houvast, ... Arja, de leerkracht Engels, is een ruimdenkend persoon die ik dus best wel zover zal krijgen dat ik het over een andere boeg gooi. Daarover meer in de loop van volgende week.
En dan het zwaarste deel van mijn takenpakket! Zorgleerkracht zijn in het 5de leerjaar! "Oh help, in wat ben ik terecht gekomen?" dacht ik na 5 minuten toen ik mijn eerste uur als zorgleerkracht in die klas doorbracht. Man, ongelofelijk! De klasleerkracht van die klas ziet er echt vermoeid uit, maar nu begrijp ik waarom! 24 leerlingen in die klas, maar zeker de helft daarvan heeft niets van respect. Kruipen over de grond als honden, roepen wanneer het hen uitkomt, ... Met zo'n drukke en vermoeiende klas ben ik nog nooit in contact gekomen. En je ziet ook dat andere leerlingen hieronder lijden. De meisjes, aan wie ik eerder gym gaf, gedroegen zich totaal anders dan tijdens die les! Ze zaten met het hoofd verdoken tussen de schouders uit angst om op te vallen. Heel het leerkrachtenteam heeft het moeilijk met die klas, niet te geloven! Ze vroegen me dan ook om verschillende manieren te proberen om enigszins wat rust in de klas te brengen, want zij hebben "alles" al geprobeerd. De uren die ik dus niet moet spenderen in de gymles, Engelse of Franse les, zal ik dus doorbrengen in die klas. Ik hou mijn hart vast, maar we gaan met opgeheven hoofd en brede glimlach die klas binnen (en hopen dat ik dat ook zo volhoud!).
Mijn eindwerk krijgt zeker ook plaats. Deze maand zal er nog niets concreets in de klassen gebeuren. Ik heb de leerkrachten uitgelegd op welk principe "de koffer" gebaseerd is en ze vonden het uiterst boeiend! Vooral de CLIM methodiek die ik graag wil gebruik vonden ze geweldig. Deze maand ga ik me dus verder verdiepen met hen in de methodiek achter de koffer. Zij kunnen me ook tips en andere inbreng geven. Er zal, waarschijnlijk, aan mijn eindwerk gewerkt worden tijdens de uren die het 6de leerjaar doorbrengt in de Engelse les. Dit is een uiterst gedreven klas die zich in zo'n zaken enorm interesseert wist het leerkrachtenteam mij te zeggen! Laten we zien wat de tijd brengt!
Naast het beginnende lesgeven deze week heb ik ook enorm veel presentaties over België gegeven. Ook in de eerste graad, waar de leerkrachten tolkten. En wat me enorm verwonderde, deze jonge kinderen hadden de interessantste vragen!
Enkele voorbeelden:
- Ligt er bij jullie ook sneeuw?
- Zit er veel vis bij jullie in de rivieren?
- Wat zijn de populairste sporten bij jullie?
- Dragen de kinderen dezelfde kledij als wij?
- Gebruiken jullie hetzelfde alfabet?
- Zijn er open bebouwingen of enkel rijhuizen?
- Kennen ze bij jullie de Moomins? (typisch figuurtje uit Finland)
Maar er kwamen ook wel grappige vragen naar voor :)
- Plassen al de mensen bij jullie heel de tijd? (Ik had hen verteld over Manneke Pis in Brussel)
- Zijn er genoeg toiletten in België?
- Drinken jullie ook Cola?
- ...
De presentatie was zowel bij de leerlingen als de leerkrachten een enorm succes!
Gisteren was er een welkomstparty georganiseerd voor mij bij mijn mentor thuis. Daar werd er ook enorm doorgevraagd over de presentatie. Ook de politiek werd uiteraard aangekaart omdat dit wel vaker bij hun in de krant verschijnt. Na het etentje hebben de leerkrachten mij de lokale uitgaansplaatsen leren kennen. Ik moet wel toegeven dat de Finnen een raar volkje zijn wanneer er wat gedronken wordt. Niet zozeer de mensen met wie ik weg was, maar de mensen in de cafés. Je mag je niet omdraaien of er staat daar al iemand die met je wil dansen... Niet zo leuk als het mensen zijn die wat gedronken hebben. Ik dacht eerst dat het bij 1 persoon ging blijven, maar nee hoor :) Maar wanneer je zegt dat he gerust gelaten wilt worden, dan gebeurd dat ook. Fijne, maar ook zeer verrassende avond :)
Zo dat was het dan ook weer. Na een hele dag werken voor school en nu mijn blog hier aangevuld te hebben, ga ik toch ook wat tijd voor mezelf nemen!
Moimoi!!
Jeesika (zoals ze me hier noemen :p)
Voor ik mijn ervaringen van deze week hier neerschrijf wil ik ook even stilstaan bij het leven. Na slecht nieuws te hebben ontvangen van het thuisfront ben ik enkele dingen gaan beseffen. De ervaring en de mensen die ik hier leer kennen zullen me voor altijd bij blijven en een grote invloed hebben op mijn leven. Ik ben hier dan ook enorm dankbaar voor! Er zijn geen woorden om dit te omschrijven. Ik ben hier nog maar een kleine 2 weken maar voel me hier al echt thuis. Ik hoop dan ook dat deze fijne ervaring een verrijking mag zijn voor anderen want het leven is al zo kort. Met een traan en een lach denk ik dan ook terug aan de mooie momenten terug. Ik doe dan ook een oproep aan iedereen die dit leest om kansen te grijpen die al het mooie in het leven kunnen laten zien. Had jij dit misschien ook mogen meemaken lieve vriendin, dan was het misschien anders geweest. Ik zal je nooit vergeten en zal je dan ook een plaats geven in mijn hart. Het ga je daar goed en ik hoop dat je al dit moois, waar je ook bent, kan volgen. Ook al kan ik niet persoonlijk bij het afscheid zijn, weet dat ik altijd aan je denk en je een plaatsje in mijn leven heb gegeven! Slaap zacht lieve meid!
..............................................
Mijn uurrooster heeft eindelijk vorm gekregen. Ik sta in voor de gymlessen, maar heb moeten laten weten dat het schaatsen niet voor mij weggelegd is. Ik heb met de kinderen op de schaatsbaan gestaan en na mezelf eens goed te evalueren ben ik tot de conclusie gekomen dat ik geen meerwaarde ga zijn voor deze kinderen. Al de andere uren die door mij gegeven kunnen worden neem ik dan ook voor mijn rekening. De turnleerkracht zal op dat moment dan fungeren als mijn assistente. Dit zal vooral als tolk zijn, omdat de allerkleinsten geen Engels spreken. Er werd me al gevraagd of ik enkele onderwerpen zou kunnen aankaarten, zoals ropeskipping, balvaardigheden, ... Ik heb hier al enige ervaring mee waardoor dit wel zal lukken. Naast de gewone gymlessen heb ik nog een ander muzisch vak voor mijn rekening gekregen. De kinderen, vanaf het 3de leerjaar, hebben keuzevakken. Ik zal de leerkracht zijn van 1 van de keuzevakken, dans. Naar verluid, gaan vele kinderen hierop afkomen, waardoor organisatie en timing een belangrijk onderdeel gaan zijn.
Ook ga ik vanaf het 3de leerjaar Frans geven. De kinderen hebben hier geen voorkennis van, maar de leerkrachten zelf zien het als een meerwaarde dat ze enkele woorden kunnen. Er werd me wel gevraagd om bij de basis zaken te blijven, en niet met volledig te vertalen zinnen te werken. Kleuren, nummers, dagen, zinnetjes die in het dagelijkse leven iets kunnen inbrengen, ... Dinsdag zijn de eerste lessen hiervan, toch best spannend.
Assisteren bij de Engelse lessen komt er ook bij. Ik neem een aantal kinderen voor mijn rekening per klas zodat er door mijn toedoen beter en efficiënter gedifferentieerd kan worden. De uitwerking hiervan zou ik graag willen veranderen omdat de leerkracht nogal vrij strikt met de handleiding aan de slag gaat. Ik ga de eerst volgende dagen eerst eens aanvoelen hoe ik dan anders te werk zou kunnen gaan, laten de leerlingen dit wel toe, hebben ze nood aan die houvast, ... Arja, de leerkracht Engels, is een ruimdenkend persoon die ik dus best wel zover zal krijgen dat ik het over een andere boeg gooi. Daarover meer in de loop van volgende week.
En dan het zwaarste deel van mijn takenpakket! Zorgleerkracht zijn in het 5de leerjaar! "Oh help, in wat ben ik terecht gekomen?" dacht ik na 5 minuten toen ik mijn eerste uur als zorgleerkracht in die klas doorbracht. Man, ongelofelijk! De klasleerkracht van die klas ziet er echt vermoeid uit, maar nu begrijp ik waarom! 24 leerlingen in die klas, maar zeker de helft daarvan heeft niets van respect. Kruipen over de grond als honden, roepen wanneer het hen uitkomt, ... Met zo'n drukke en vermoeiende klas ben ik nog nooit in contact gekomen. En je ziet ook dat andere leerlingen hieronder lijden. De meisjes, aan wie ik eerder gym gaf, gedroegen zich totaal anders dan tijdens die les! Ze zaten met het hoofd verdoken tussen de schouders uit angst om op te vallen. Heel het leerkrachtenteam heeft het moeilijk met die klas, niet te geloven! Ze vroegen me dan ook om verschillende manieren te proberen om enigszins wat rust in de klas te brengen, want zij hebben "alles" al geprobeerd. De uren die ik dus niet moet spenderen in de gymles, Engelse of Franse les, zal ik dus doorbrengen in die klas. Ik hou mijn hart vast, maar we gaan met opgeheven hoofd en brede glimlach die klas binnen (en hopen dat ik dat ook zo volhoud!).
Mijn eindwerk krijgt zeker ook plaats. Deze maand zal er nog niets concreets in de klassen gebeuren. Ik heb de leerkrachten uitgelegd op welk principe "de koffer" gebaseerd is en ze vonden het uiterst boeiend! Vooral de CLIM methodiek die ik graag wil gebruik vonden ze geweldig. Deze maand ga ik me dus verder verdiepen met hen in de methodiek achter de koffer. Zij kunnen me ook tips en andere inbreng geven. Er zal, waarschijnlijk, aan mijn eindwerk gewerkt worden tijdens de uren die het 6de leerjaar doorbrengt in de Engelse les. Dit is een uiterst gedreven klas die zich in zo'n zaken enorm interesseert wist het leerkrachtenteam mij te zeggen! Laten we zien wat de tijd brengt!
Naast het beginnende lesgeven deze week heb ik ook enorm veel presentaties over België gegeven. Ook in de eerste graad, waar de leerkrachten tolkten. En wat me enorm verwonderde, deze jonge kinderen hadden de interessantste vragen!
Enkele voorbeelden:
- Ligt er bij jullie ook sneeuw?
- Zit er veel vis bij jullie in de rivieren?
- Wat zijn de populairste sporten bij jullie?
- Dragen de kinderen dezelfde kledij als wij?
- Gebruiken jullie hetzelfde alfabet?
- Zijn er open bebouwingen of enkel rijhuizen?
- Kennen ze bij jullie de Moomins? (typisch figuurtje uit Finland)
Maar er kwamen ook wel grappige vragen naar voor :)
- Plassen al de mensen bij jullie heel de tijd? (Ik had hen verteld over Manneke Pis in Brussel)
- Zijn er genoeg toiletten in België?
- Drinken jullie ook Cola?
- ...
De presentatie was zowel bij de leerlingen als de leerkrachten een enorm succes!
Gisteren was er een welkomstparty georganiseerd voor mij bij mijn mentor thuis. Daar werd er ook enorm doorgevraagd over de presentatie. Ook de politiek werd uiteraard aangekaart omdat dit wel vaker bij hun in de krant verschijnt. Na het etentje hebben de leerkrachten mij de lokale uitgaansplaatsen leren kennen. Ik moet wel toegeven dat de Finnen een raar volkje zijn wanneer er wat gedronken wordt. Niet zozeer de mensen met wie ik weg was, maar de mensen in de cafés. Je mag je niet omdraaien of er staat daar al iemand die met je wil dansen... Niet zo leuk als het mensen zijn die wat gedronken hebben. Ik dacht eerst dat het bij 1 persoon ging blijven, maar nee hoor :) Maar wanneer je zegt dat he gerust gelaten wilt worden, dan gebeurd dat ook. Fijne, maar ook zeer verrassende avond :)
Zo dat was het dan ook weer. Na een hele dag werken voor school en nu mijn blog hier aangevuld te hebben, ga ik toch ook wat tijd voor mezelf nemen!
Moimoi!!
Jeesika (zoals ze me hier noemen :p)
dinsdag 8 maart 2011
En er begint schot in de zaak te komen
Hei!
Niet te geloven dat ik hier al een week zit! De tijd is zo snel voorbij gegaan. Maar alles was dan ook goed gevuld al die tijd. Sinds mijn laatste bericht op deze blog is er vrij veel gebeurd. Zo ben ik zaterdag naar Helsinki gegaan met mijn huisgenoot. Ze heeft me de stad snel leren kennen zodat ik mijn weg wat zou vinden als ik zelf eens terugga. Tijdens de verkenning bleef er 1 woord door mijn hoofd spelen: "Shopping paradice!". Zoveel winkels en de grootte daarvan, niet te geloven! De H&M was denk ik even groot als 2 verdiepingen van de INNO in Brussel! Echt ongelofelijk! 's Avonds ben ik gaan eten bij mijn huisgenoots ouders. Zeer vriendelijke mensen en ik heb een paar typsich Finse etenswaren mogen proeven. Zo zat er iets in de gevulde eieren, maar ik begreep niet goed wat ze er in hadden gedaan, maar lekker was het zeker. Ook de vis die ze maakte was om vingers bij af te likken!
Helsinki
Tot zover het ontspannen gedeelte van mijn weekend :) Zondag ben ik aan het schoolwerk begonnen. Ik had 2 lessen voor te bereiden en een volledige presentatie van België in elkaar te steken. De lessen maken ging op zich wel vrij vlot, buiten het feit dat alles in het Engels moest geschreven worden. Daar was ik toch wel even zoet mee!! De presentatie van België heeft ook een groot stuk van de dag ingenomen. Tegen dat ik met dit klaar was, was het alweer tijd om achter de potten en pannen te kruipen. En echt waar jongens, er zit een natuurtalent in mij verborgen :)
Gisteren ben ik dan heel de voormiddag mee gaan schaatsen met het 3de leerjaar. Het was echt een schitterend zicht! We kwamen toe bij, wat ik dacht dat het was, een basketbalplein. Dit was helemaal bedekt met ijs, aangelegd door de mensen van de gemeente. De kinderen sprongen hun schaatsen in en "zoef", weg waren ze. Ik had die van mij dan ook eindelijk aangekregen en trachtte met vereende krachten mijzelf staande te houden. Tot hiertoe ging alles goed. Maar dan naar de kinderen schaatsen, ja, dat was wat anders. Anika, een leerkracht nam me vast en trok me mee. Eerst wat stappen met de schaatsen en dan proberen te glijden en het lukte me, weg was ik! Natuurlijk niet met een topsnelheid, maar eerder een slakkentempo, maar goed, ik ging vooruit. De kinderen kregen mij in het oog en kwamen op me af. Ik dacht dat ze me zouden uitlachen, maar nee, ze trokken me mee en hielpen mij. Ze probeerden me trucjes aan te leren, zoals visjes maken met je schaatsen (schaatsen van elkaar, naar elkaar en zo ga je vooruit) en het lukte me aardig. Enige tijd later was ik op een goed tempo met hen aan het meegaan, tot het fluitje ging. De kinderen gingen hockey spelen. Ongelofelijk hoe die kleintjes zo vooruit kunnen schieten!
Terug op school gaf ik mijn eerste echte les. Ik heb LO gegeven aan de oudste meisjes van de school. Dit was enorm leuk. Ze trachtten goed mee te doen, ondanks dat ze schrik hadden van de koprol, handenstand en de radslag. Essi, de turnjuf, was tevreden en vroeg of ik volgende week ook de ringen en de rekstok hierbij kon invoegen. Dat gaan we dus zeker proberen!
Vandaag is het de dag voor de vasten begint. Traditioneel gaan de kinderen dan sleeën. Ik ging met het eerste leerjaar mee en het was dolle pret! Ik gaf de kinderen een duwtje en weg waren ze! Wel spijtig dat ik steeds tientallen centimeters in de de sneeuw zakte waardoor mijn kousen doorweekt waren, ook al had ik mijn skipak aan! Zelf ben ik ook de berg afgegaan, maar toen bleek dat ik wel degelijk gebuisd zou zijn op mijn rijbewijs hiervoor, zo zeiden de kinderen.
In de middag heb ik mijn eerste presentatie over België gegeven. De kinderen moesten enorm lachen toen ze "Manneke Pis" zagen, maar toen ze het verhaal hierover hoorden hadden ze er alle bewondering voor. Na de voorstelling mochten ze vragen stellen. Ze waren eerder geïntresseerd in hoe je bepaalde woorden zei in het Nederlands, dan naar informatie van België. Na de les kwamen er toch enkelen nog dingen vragen. Morgen geef ik in de 2 klassen van het 1ste leerjaar deze presentatie en ook eens in het 3de leerjaar.
Morgen neem ik ook een leeg uurrooster mee om dit met alle leerkrachten in te vullen, want ik heb de indruk dat wanneer ik niet met de vraag afkom om met iedereen eens samen te zitten, dit ook niet zal gebeuren. Ik weet ongeveer al wat ik moet geven, maar nog niet zeker. Zo kwamen ze vandaag met het voorstel af of ik een jongen van het 3de leerjaar onder mijn hoede zou willen nemen omdat die het moeilijk heeft in het algemeen. Zijn moedertaal is niet Fins en spreekt blijkbaar een goed mondje Engels, dus zal ik wel in staat zijn om hem bij te sturen waar nodig. Ik wil dit zeker doen, maar er werd (weer maar eens) niets concreet vastgelegd. Morgen wil ik mijn uurrooster op punt zetten met de leerkrachten zodat ik op tijd en stond weet welke lessen ik moet geven!
Zo vriendjes, dit was het dan weer voor deze dagen!
Moimoi!!!
Jessica
Niet te geloven dat ik hier al een week zit! De tijd is zo snel voorbij gegaan. Maar alles was dan ook goed gevuld al die tijd. Sinds mijn laatste bericht op deze blog is er vrij veel gebeurd. Zo ben ik zaterdag naar Helsinki gegaan met mijn huisgenoot. Ze heeft me de stad snel leren kennen zodat ik mijn weg wat zou vinden als ik zelf eens terugga. Tijdens de verkenning bleef er 1 woord door mijn hoofd spelen: "Shopping paradice!". Zoveel winkels en de grootte daarvan, niet te geloven! De H&M was denk ik even groot als 2 verdiepingen van de INNO in Brussel! Echt ongelofelijk! 's Avonds ben ik gaan eten bij mijn huisgenoots ouders. Zeer vriendelijke mensen en ik heb een paar typsich Finse etenswaren mogen proeven. Zo zat er iets in de gevulde eieren, maar ik begreep niet goed wat ze er in hadden gedaan, maar lekker was het zeker. Ook de vis die ze maakte was om vingers bij af te likken!
Helsinki
Tot zover het ontspannen gedeelte van mijn weekend :) Zondag ben ik aan het schoolwerk begonnen. Ik had 2 lessen voor te bereiden en een volledige presentatie van België in elkaar te steken. De lessen maken ging op zich wel vrij vlot, buiten het feit dat alles in het Engels moest geschreven worden. Daar was ik toch wel even zoet mee!! De presentatie van België heeft ook een groot stuk van de dag ingenomen. Tegen dat ik met dit klaar was, was het alweer tijd om achter de potten en pannen te kruipen. En echt waar jongens, er zit een natuurtalent in mij verborgen :)
Gisteren ben ik dan heel de voormiddag mee gaan schaatsen met het 3de leerjaar. Het was echt een schitterend zicht! We kwamen toe bij, wat ik dacht dat het was, een basketbalplein. Dit was helemaal bedekt met ijs, aangelegd door de mensen van de gemeente. De kinderen sprongen hun schaatsen in en "zoef", weg waren ze. Ik had die van mij dan ook eindelijk aangekregen en trachtte met vereende krachten mijzelf staande te houden. Tot hiertoe ging alles goed. Maar dan naar de kinderen schaatsen, ja, dat was wat anders. Anika, een leerkracht nam me vast en trok me mee. Eerst wat stappen met de schaatsen en dan proberen te glijden en het lukte me, weg was ik! Natuurlijk niet met een topsnelheid, maar eerder een slakkentempo, maar goed, ik ging vooruit. De kinderen kregen mij in het oog en kwamen op me af. Ik dacht dat ze me zouden uitlachen, maar nee, ze trokken me mee en hielpen mij. Ze probeerden me trucjes aan te leren, zoals visjes maken met je schaatsen (schaatsen van elkaar, naar elkaar en zo ga je vooruit) en het lukte me aardig. Enige tijd later was ik op een goed tempo met hen aan het meegaan, tot het fluitje ging. De kinderen gingen hockey spelen. Ongelofelijk hoe die kleintjes zo vooruit kunnen schieten!
Terug op school gaf ik mijn eerste echte les. Ik heb LO gegeven aan de oudste meisjes van de school. Dit was enorm leuk. Ze trachtten goed mee te doen, ondanks dat ze schrik hadden van de koprol, handenstand en de radslag. Essi, de turnjuf, was tevreden en vroeg of ik volgende week ook de ringen en de rekstok hierbij kon invoegen. Dat gaan we dus zeker proberen!
Vandaag is het de dag voor de vasten begint. Traditioneel gaan de kinderen dan sleeën. Ik ging met het eerste leerjaar mee en het was dolle pret! Ik gaf de kinderen een duwtje en weg waren ze! Wel spijtig dat ik steeds tientallen centimeters in de de sneeuw zakte waardoor mijn kousen doorweekt waren, ook al had ik mijn skipak aan! Zelf ben ik ook de berg afgegaan, maar toen bleek dat ik wel degelijk gebuisd zou zijn op mijn rijbewijs hiervoor, zo zeiden de kinderen.
In de middag heb ik mijn eerste presentatie over België gegeven. De kinderen moesten enorm lachen toen ze "Manneke Pis" zagen, maar toen ze het verhaal hierover hoorden hadden ze er alle bewondering voor. Na de voorstelling mochten ze vragen stellen. Ze waren eerder geïntresseerd in hoe je bepaalde woorden zei in het Nederlands, dan naar informatie van België. Na de les kwamen er toch enkelen nog dingen vragen. Morgen geef ik in de 2 klassen van het 1ste leerjaar deze presentatie en ook eens in het 3de leerjaar.
Morgen neem ik ook een leeg uurrooster mee om dit met alle leerkrachten in te vullen, want ik heb de indruk dat wanneer ik niet met de vraag afkom om met iedereen eens samen te zitten, dit ook niet zal gebeuren. Ik weet ongeveer al wat ik moet geven, maar nog niet zeker. Zo kwamen ze vandaag met het voorstel af of ik een jongen van het 3de leerjaar onder mijn hoede zou willen nemen omdat die het moeilijk heeft in het algemeen. Zijn moedertaal is niet Fins en spreekt blijkbaar een goed mondje Engels, dus zal ik wel in staat zijn om hem bij te sturen waar nodig. Ik wil dit zeker doen, maar er werd (weer maar eens) niets concreet vastgelegd. Morgen wil ik mijn uurrooster op punt zetten met de leerkrachten zodat ik op tijd en stond weet welke lessen ik moet geven!
Zo vriendjes, dit was het dan weer voor deze dagen!
Moimoi!!!
Jessica
vrijdag 4 maart 2011
De eerste week
Moi :)
Ik ben net thuis van mijn laatste schooldag deze week! Het was een hectische, maar zeer leerzame week! Zo heb ik heel de week in verschillende klassen geobserveerd.
Hier even een overzicht:
Dinsdag: Zweeds, verschillende uren engel, handwerk
Woensdag: Engels, Biologie, Fins, Engels, Wiskunde
Donderdag: Wiskunde, Fins, Biologie, Wiskunde, houtbewerking
Vrijdag: Zweeds, Fins (leren schrijven), gym, Wiskunde, Engels
Ik volgde de lessen in verschillende leerjaren zodat ik een idee kreeg van hoe het schoolsysteem eruit ziet. Ik had het wel zwaar bij het volgen van de Finse lessen en die van Biologie, omdat die heel de tijd in het Fins gesproken werden en ik hier niets van begreep. Dit was echt vermoeiend. Maar de lessen Zweeds waren best wel fijn. Er komen herkenbare woorden in de taal voor zoals "frukt" dat fruit betekend. Ook een conversatie die de leerkracht liet horen van een CD was herkenbaar, het ging over een familie die aan het dineren was.
De lessen wiskunde waren ook nog vrij gemakkelijk te volgen omdat ik alles op bord kon volgen en de oefeningen waren mij ook wel bekend. In het eerste leerjaar heb ik kennis gemaakt met enkele nieuwe manieren van oefeningen maken die me zeer interessant leken om zelf eens uit te proberen wanneer ik terug ben. De les gym was ook heel leuk. Het ging om een soort stoelendans, maar dan met kersenpitkussentjes en de muziek werd door de leerkracht gemaakt door op een trom te kloppen. De leerkracht nodigde mij uit om dit ook eens te doen en zo deed ik ook. Heel leuk om de kinderen zo in het spel zien op te gaan.
De manier van lesgeven gebeurt hier nog steeds op een traditionele manier. De leerkracht doceert en de kinderen volgen de instructies. De kinderen hebben weinig tot geen inbreng. De leerkracht houdt zich ook steeds strikt aan de handleiding. Bijna alle leerkrachten lopen met de handleiding rond in de klas.
Wat me blijft verwonderen is de impact die de leerkrachten hebben op de leerlingen. De kinderen zijn steeds luidruchtig, soms zelf onbeleefd, maar de leerkracht hoeft maar te knippen met de vingers en het is stil. Toch zijn de leerkrachten veel milder met hun leerlingen dan wij in België. Roepen, rondlopen in de klas, elkaar onderbreken, soms zelf lachen met fouten, ... dit wordt allemaal getolereerd. Waar ik me eigenlijk enorm aan stoor zijn de rochelende geluiden die de kinderen maken. Vele hebben een verkoudheid en snuiven hun neus leeg en maken hierna een rochelend geluid, echt smerig! Maar ook hieraan wordt geen ruchtbaarheid aan gegeven, bah!
Wat vrij apart is van ons onderwijssysteem zijn hun keuzevakken. Vanaf het derde leerjaar mogen de kinderen een vak kiezen dat ze 2 uur per week krijgen, altijd in een blokje. Hier zit onder andere handwerk en houtbewerking in vervat. Zij kiezen dit vrij. De eerste 2 jaren hebben dit ook, maar kiezen niet zelf. De 2 jaren worden gemixt en worden in 5 groepen verdeeld. Elke groep volgt een vak zoals muziek, expressie, ... Om de 5 weken wordt er doorgeschoven naar een ander vak. Ik denk dat dit een enorme invloed heeft op hun zelfstandigheid. Hoe de kinderen gisteren aan de slag gingen met het hout, echt wonderlijk!
Ik heb ondertussen ook kennis gemaakt met het bussysteem. Ik moet wel zorgen dat ik steeds op tijd aan de halte van mijn eerste bus ben, want de bus rijdt maar om het uur. Wanneer mijn eerste bus aankomt in het centrum na een half uur rijden, moet ik daar 15 minuten wachten op mijn volgende bus. Niet zo'n pretje als er veel wind is en het op dat moment goed onder de 0°C is ... De tweede bus rijdt zo'n kwartier tot mijn school. Om naar school te gaan heb ik dus een vrij goede verbinding. Maar om terug naar huis te gaan is het minder goed georganiseerd. Terug in het centrum, moet ik soms tot meer dan een half uur wachten op mijn bus naar Tolkinnen, mijn verblijfplaats. Gelukkig is er een klein shoppingcentrum in de buurt en neem ik snel de tijd om eten te kopen voor 's avonds. Het koken lukt me ook al aardig, daar sta ik echt wel van versteld!
We hebben daarnet even mijn (voorlopig) uurrooster besproken. Volgende week zal mijn week beginnen met het begeleiden van de kinderen bij het schaatsen, waarschijnlijk zal het omgekeerd zijn, de kinderen zullen mij moeten begeleiden :) Dit duurt de hele voormiddag. In de namiddag neem ik samen met Essi, leerkracht eerste leerjaar en turnleerkracht, de oudste meisjes van de school voor onze rekening bij turnen. Ze wist me daarnet te zeggen dat er enkele meisjes echt angstig zijn! Bij het maken van een koprol, voor- en achterwaarts, een handenstand of tuimeling rond de rekstok begonnen sommigen al te gillen van de schrik. We gaan de groep dus opsplitsen in 2. De zwakkere/angstigere meisjes en de betere. Ik kreeg onmiddellijk carte blanche voor het maken van mijn les, zolang er maar geturnd wordt en geen balspelletjes of tikspelen.
De rest van de week ga ik doorheen de lessen Engels voor alle klassen een presentatie geven over België. Dit zal vooral over het dagelijkse leven en het schoolleven zijn. De leerkracht Engels assisteert mij omdat het voor sommigen nog een groot probleem blijft, die Engelse taal. De weken na die ene week zal ik mij bezighouden met een zwakkere/sterkere groep binnen elke klas bij de lessen Engels, dit wordt maandag nog besproken.
Gisteren kwam het in mij op dat ik best ook Frans zou kunnen geven. Ik ging met dit voorstel naar Arja, mijn mentor en toeval of niet, zij wou mij op dat moment net hetzelfde vragen. Niet volgende week, maar de week erop mag ik beginnen met lessen Frans in het 3de en 4de leerjaar. Als dit positief uitdraait zal dit een bijkomend vak worden dat ik helemaal alleen mag geven. Misschien dat we het ook uitproberen in het 5de en 6de leerjaar, maar dat bekijken we volgende week.
Mijn uurrooster begint dus stilaan vorm te krijgen :) wanneer het volledig op punt staat zal je het hier weten te vinden!
Morgen naar Helsinki met mijn gastvrouw om de stad eens te verkennen! This is going to be fun! Mijn gastvrouw is echt een superlieve vrouw! We hebben zo nu en dan onze chitchats, zoals zij het noemt, en het is echt wel fijn! Ik wil ook even een misverstand uit de wereld helpen. Toen ik aankwam wist Arja mij te zeggen dat buitenlanders het beeld hebben dat Finnen, norse en gesloten mensen zijn. Bij deze moet ik toch wel het tegendeel beweren want deze mensen staan voor veel meer open en vragen ook veel meer dan ik verwachtte! Ze vroegen me zelf al mee op uitstap naar Estland met het lerarenteam in mei! Als dit niet het tegendeel bewijst! De mensen zijn hier echt ge-wel-dig!
Tot schrijfs!!
Moimoi!
Ik ben net thuis van mijn laatste schooldag deze week! Het was een hectische, maar zeer leerzame week! Zo heb ik heel de week in verschillende klassen geobserveerd.
Hier even een overzicht:
Dinsdag: Zweeds, verschillende uren engel, handwerk
Woensdag: Engels, Biologie, Fins, Engels, Wiskunde
Donderdag: Wiskunde, Fins, Biologie, Wiskunde, houtbewerking
Vrijdag: Zweeds, Fins (leren schrijven), gym, Wiskunde, Engels
Ik volgde de lessen in verschillende leerjaren zodat ik een idee kreeg van hoe het schoolsysteem eruit ziet. Ik had het wel zwaar bij het volgen van de Finse lessen en die van Biologie, omdat die heel de tijd in het Fins gesproken werden en ik hier niets van begreep. Dit was echt vermoeiend. Maar de lessen Zweeds waren best wel fijn. Er komen herkenbare woorden in de taal voor zoals "frukt" dat fruit betekend. Ook een conversatie die de leerkracht liet horen van een CD was herkenbaar, het ging over een familie die aan het dineren was.
De lessen wiskunde waren ook nog vrij gemakkelijk te volgen omdat ik alles op bord kon volgen en de oefeningen waren mij ook wel bekend. In het eerste leerjaar heb ik kennis gemaakt met enkele nieuwe manieren van oefeningen maken die me zeer interessant leken om zelf eens uit te proberen wanneer ik terug ben. De les gym was ook heel leuk. Het ging om een soort stoelendans, maar dan met kersenpitkussentjes en de muziek werd door de leerkracht gemaakt door op een trom te kloppen. De leerkracht nodigde mij uit om dit ook eens te doen en zo deed ik ook. Heel leuk om de kinderen zo in het spel zien op te gaan.
De manier van lesgeven gebeurt hier nog steeds op een traditionele manier. De leerkracht doceert en de kinderen volgen de instructies. De kinderen hebben weinig tot geen inbreng. De leerkracht houdt zich ook steeds strikt aan de handleiding. Bijna alle leerkrachten lopen met de handleiding rond in de klas.
Wat me blijft verwonderen is de impact die de leerkrachten hebben op de leerlingen. De kinderen zijn steeds luidruchtig, soms zelf onbeleefd, maar de leerkracht hoeft maar te knippen met de vingers en het is stil. Toch zijn de leerkrachten veel milder met hun leerlingen dan wij in België. Roepen, rondlopen in de klas, elkaar onderbreken, soms zelf lachen met fouten, ... dit wordt allemaal getolereerd. Waar ik me eigenlijk enorm aan stoor zijn de rochelende geluiden die de kinderen maken. Vele hebben een verkoudheid en snuiven hun neus leeg en maken hierna een rochelend geluid, echt smerig! Maar ook hieraan wordt geen ruchtbaarheid aan gegeven, bah!
Wat vrij apart is van ons onderwijssysteem zijn hun keuzevakken. Vanaf het derde leerjaar mogen de kinderen een vak kiezen dat ze 2 uur per week krijgen, altijd in een blokje. Hier zit onder andere handwerk en houtbewerking in vervat. Zij kiezen dit vrij. De eerste 2 jaren hebben dit ook, maar kiezen niet zelf. De 2 jaren worden gemixt en worden in 5 groepen verdeeld. Elke groep volgt een vak zoals muziek, expressie, ... Om de 5 weken wordt er doorgeschoven naar een ander vak. Ik denk dat dit een enorme invloed heeft op hun zelfstandigheid. Hoe de kinderen gisteren aan de slag gingen met het hout, echt wonderlijk!
Ik heb ondertussen ook kennis gemaakt met het bussysteem. Ik moet wel zorgen dat ik steeds op tijd aan de halte van mijn eerste bus ben, want de bus rijdt maar om het uur. Wanneer mijn eerste bus aankomt in het centrum na een half uur rijden, moet ik daar 15 minuten wachten op mijn volgende bus. Niet zo'n pretje als er veel wind is en het op dat moment goed onder de 0°C is ... De tweede bus rijdt zo'n kwartier tot mijn school. Om naar school te gaan heb ik dus een vrij goede verbinding. Maar om terug naar huis te gaan is het minder goed georganiseerd. Terug in het centrum, moet ik soms tot meer dan een half uur wachten op mijn bus naar Tolkinnen, mijn verblijfplaats. Gelukkig is er een klein shoppingcentrum in de buurt en neem ik snel de tijd om eten te kopen voor 's avonds. Het koken lukt me ook al aardig, daar sta ik echt wel van versteld!
We hebben daarnet even mijn (voorlopig) uurrooster besproken. Volgende week zal mijn week beginnen met het begeleiden van de kinderen bij het schaatsen, waarschijnlijk zal het omgekeerd zijn, de kinderen zullen mij moeten begeleiden :) Dit duurt de hele voormiddag. In de namiddag neem ik samen met Essi, leerkracht eerste leerjaar en turnleerkracht, de oudste meisjes van de school voor onze rekening bij turnen. Ze wist me daarnet te zeggen dat er enkele meisjes echt angstig zijn! Bij het maken van een koprol, voor- en achterwaarts, een handenstand of tuimeling rond de rekstok begonnen sommigen al te gillen van de schrik. We gaan de groep dus opsplitsen in 2. De zwakkere/angstigere meisjes en de betere. Ik kreeg onmiddellijk carte blanche voor het maken van mijn les, zolang er maar geturnd wordt en geen balspelletjes of tikspelen.
De rest van de week ga ik doorheen de lessen Engels voor alle klassen een presentatie geven over België. Dit zal vooral over het dagelijkse leven en het schoolleven zijn. De leerkracht Engels assisteert mij omdat het voor sommigen nog een groot probleem blijft, die Engelse taal. De weken na die ene week zal ik mij bezighouden met een zwakkere/sterkere groep binnen elke klas bij de lessen Engels, dit wordt maandag nog besproken.
Gisteren kwam het in mij op dat ik best ook Frans zou kunnen geven. Ik ging met dit voorstel naar Arja, mijn mentor en toeval of niet, zij wou mij op dat moment net hetzelfde vragen. Niet volgende week, maar de week erop mag ik beginnen met lessen Frans in het 3de en 4de leerjaar. Als dit positief uitdraait zal dit een bijkomend vak worden dat ik helemaal alleen mag geven. Misschien dat we het ook uitproberen in het 5de en 6de leerjaar, maar dat bekijken we volgende week.
Mijn uurrooster begint dus stilaan vorm te krijgen :) wanneer het volledig op punt staat zal je het hier weten te vinden!
Morgen naar Helsinki met mijn gastvrouw om de stad eens te verkennen! This is going to be fun! Mijn gastvrouw is echt een superlieve vrouw! We hebben zo nu en dan onze chitchats, zoals zij het noemt, en het is echt wel fijn! Ik wil ook even een misverstand uit de wereld helpen. Toen ik aankwam wist Arja mij te zeggen dat buitenlanders het beeld hebben dat Finnen, norse en gesloten mensen zijn. Bij deze moet ik toch wel het tegendeel beweren want deze mensen staan voor veel meer open en vragen ook veel meer dan ik verwachtte! Ze vroegen me zelf al mee op uitstap naar Estland met het lerarenteam in mei! Als dit niet het tegendeel bewijst! De mensen zijn hier echt ge-wel-dig!
Tot schrijfs!!
Moimoi!
dinsdag 1 maart 2011
De 2 eerste dagen!
Moi :-) (hallo dus)
Gisteren afscheid genomen van mijn ouders en zus en klasgenoten die op de luchthaven waren. Het afscheid ging vlotter dan verwacht, tot het moment dat de wielen van het vliegtuig loskwamen van land. Toen kwamen de tranen en spanning, maar een half uur verder was ik aan het genieten van de schaapachtige wolken en de zon die mooi scheen!
Aangekomen in de luchthaven is het altijd wel even in spanning wachten of je bagage wel op de zwarte band zal verschijnen. En inderdaad, daar kwamen ze al aan. Met een zware rugzak en 2 koffers vol truien, broeken en dikke kousen liep ik de luchthaven uit. Arja, mijn mentor, wist me op voorhand te vertellen dat ik daar even zou moeten wachten. Ik trok dus mijn stoute schoenen aan en trotseerde de koude.
Ik stond ongeveer een 20 minuten en een 10tal voorbij rijdende auto's te wachten, neen nog steeds niet bevroren, tot ik een auto zag met 2 vrouwen in. Ik dacht dat zij het misschien waren maar ze reden me gewoon voorbij. Even later kwamen deze 2 vrouwen vanuit de parking en liepen langs mij. Ze hielden me wat in de gaten en toen wist ik het! "Hello, I'm Jessica" zei ik. Ik kreeg direct 2 omhelzingen van de dames en een zelf gemaakte sjaal in de kleuren van de Finse vlag. "In Hawaï they get flowers, you get a this as a gift" was hun boodschap hierbij.
We stapten de auto in en vertrokken richting Porvoo of Borga. Na een half uur kwamen we bij het huis van Essi aan. Daar was nog niemand. Ik ging de omgeving gaan verkennen en dacht echt bij mezelf "Dit is echt de kalmte zelf en het uitzicht is onbetaalbaar!!!" Maar hierbij had ik nog niets gezien! Essi kwam thuis en we gingen binnen. Het huis is schitterend!!! Ik heb de benedenverdieping gekregen. Die bestaat uit een slaapkamer, een living met open haard en een klein verandaatje. Ook heb ik een eigen toilet ter beschikking gekregen, altijd wel leuk. Het verblijf is dus al zeker in orde!
Deze ochtend is Arja mij komen halen om naar school te gaan. Ik heb haar de hele dag gevolgd. Voor ik aan het verloop begin wil ik enkele opmerkelijke zaken weergeven:
- de kinderen lopen in de klas op sokken. De schoenen worden altijd uitgedaan net voor ze de klas binnen komen opdat ze de klas niet vuilmaken met de sneeuw.
- het schrift gebeurt zowel door de leerlingen als door de leerkracht in leesletters, in alle leerjaren, ondanks het feit dat de schrijfletters boven het bord hangen.
- de kinderen hebben algemene uren samen, maar hebben ook keuzevakken als Engels, Zweeds, Handwerk, ...
- de leerkracht heeft nooit haar stem luider moeten doen klinken om de kinderen stil te krijgen, ondanks dat die soms heel luidruchtig kunnen zijn. Wanneer de leerkracht vroeg om stilte werd het ook stil, zonder tegenspraak terwijl de leerkracht ijzig kalm was, en zo ging dat heel de dag door.
- de middagpauze duurt maar een half uur, een kwartier om te eten en een kwartier om te spelen en de leerkrachten zitten tussen de leerlingen te eten, wel fijn als je geen nieuwe leerkracht bent en constant wordt aangestaard tijdens het eten :-)
Het uurrooster dat ik vandaag heb doorlopen zag er ongeveer zo uit:
8u30: Zweeds
9u15: Engels
10: speeltijd
10u15: Engels
11u: Engels
11u45: lunch
12u15: Handwerk (tot 3u)
Ik heb Arja vandaag gevolgd en zij is vakleerkracht voor deze drie vakken. Morgen zal ik haar ook volgen en de rest van de week wordt morgen besproken. Het lesgeven zelf zal pas voor volgende week zijn omdat de eerdere directrice weg is van de school en zij een hele planning voor mij had. Nu deze weg is is het wat zoeken voor de nieuwe directeur en mijn mentor, maar alles zal wel in orde komen.
Wel heb ik al gehoord dat dans en gym mijn vakken zullen worden. Ik dacht dat gym enkel in de turnzaal zou zijn, maar nee hoor skiën en langlaufen zit ook in mijn pakket. Ik kan zelf wel skiën maar ik zal mij toch goed moeten informeren omtrent het aanleren want daar ken ik niet zoveel van. Er werd ook al gezegd dat ik als zorgleerkracht zal fungeren en kinderen bijsturen of apart nemen waar nodig. Dit vooral bij de Engelse lessen, maar ook wiskunde en de WO vakken.
Bij "handwerk" was ik enorm geschrokken. De kinderen sprongen achter de naaimachines, jongens haalden hun breiwerk boven en andere waren een trainingsbroek aan het uittekenen op stof. Wat deze kinderen kunnen was echt ongelofelijk!! Ik ben zelf ook achter het naaimachine gekropen en ben een zak beginnen stikken net als de kinderen. Ik sprak hen aan zodat ze mij konden helpen want ik wist zelf niet hoe je de eerste steek moest geven met het naaimachine. De kinderen vonden dit precies wel wat grappig, maar sprongen met onmiddellijk te hulp. Ze vroegen dan ook om eens in mijn eigen taal te praten waar ze uiteraard niets van begrepen.
Het contact met de kinderen gaat zeker goed komen. Eerst leek het of ze niet geïnteresseerd waren in wie ik was, maar tegen de middag kwamen ze me al dag zeggen tijdens de lunch. Ook in de gang spraken de kinderen me aan. Het was wel fijn om te zien dat de kinderen mij willen leren kennen.
Na de school heb ik Porvoo verkend met mijn huisgenoot, zwaar op mijn gezicht gevallen met een helling af te dalen en inkopen gaan doen. De sneeuw ligt hier nu zo'n 30 tot 50 cm dik en het ziet er naar uit dat het de komende dagen nog gaat sneeuwen. Wat een geluk dat ik hier in een warm bed lig en een lekkere douche kan nemen!
Write (see) you soon!!!
Gisteren afscheid genomen van mijn ouders en zus en klasgenoten die op de luchthaven waren. Het afscheid ging vlotter dan verwacht, tot het moment dat de wielen van het vliegtuig loskwamen van land. Toen kwamen de tranen en spanning, maar een half uur verder was ik aan het genieten van de schaapachtige wolken en de zon die mooi scheen!
Aangekomen in de luchthaven is het altijd wel even in spanning wachten of je bagage wel op de zwarte band zal verschijnen. En inderdaad, daar kwamen ze al aan. Met een zware rugzak en 2 koffers vol truien, broeken en dikke kousen liep ik de luchthaven uit. Arja, mijn mentor, wist me op voorhand te vertellen dat ik daar even zou moeten wachten. Ik trok dus mijn stoute schoenen aan en trotseerde de koude.
Ik stond ongeveer een 20 minuten en een 10tal voorbij rijdende auto's te wachten, neen nog steeds niet bevroren, tot ik een auto zag met 2 vrouwen in. Ik dacht dat zij het misschien waren maar ze reden me gewoon voorbij. Even later kwamen deze 2 vrouwen vanuit de parking en liepen langs mij. Ze hielden me wat in de gaten en toen wist ik het! "Hello, I'm Jessica" zei ik. Ik kreeg direct 2 omhelzingen van de dames en een zelf gemaakte sjaal in de kleuren van de Finse vlag. "In Hawaï they get flowers, you get a this as a gift" was hun boodschap hierbij.
We stapten de auto in en vertrokken richting Porvoo of Borga. Na een half uur kwamen we bij het huis van Essi aan. Daar was nog niemand. Ik ging de omgeving gaan verkennen en dacht echt bij mezelf "Dit is echt de kalmte zelf en het uitzicht is onbetaalbaar!!!" Maar hierbij had ik nog niets gezien! Essi kwam thuis en we gingen binnen. Het huis is schitterend!!! Ik heb de benedenverdieping gekregen. Die bestaat uit een slaapkamer, een living met open haard en een klein verandaatje. Ook heb ik een eigen toilet ter beschikking gekregen, altijd wel leuk. Het verblijf is dus al zeker in orde!
Deze ochtend is Arja mij komen halen om naar school te gaan. Ik heb haar de hele dag gevolgd. Voor ik aan het verloop begin wil ik enkele opmerkelijke zaken weergeven:
- de kinderen lopen in de klas op sokken. De schoenen worden altijd uitgedaan net voor ze de klas binnen komen opdat ze de klas niet vuilmaken met de sneeuw.
- het schrift gebeurt zowel door de leerlingen als door de leerkracht in leesletters, in alle leerjaren, ondanks het feit dat de schrijfletters boven het bord hangen.
- de kinderen hebben algemene uren samen, maar hebben ook keuzevakken als Engels, Zweeds, Handwerk, ...
- de leerkracht heeft nooit haar stem luider moeten doen klinken om de kinderen stil te krijgen, ondanks dat die soms heel luidruchtig kunnen zijn. Wanneer de leerkracht vroeg om stilte werd het ook stil, zonder tegenspraak terwijl de leerkracht ijzig kalm was, en zo ging dat heel de dag door.
- de middagpauze duurt maar een half uur, een kwartier om te eten en een kwartier om te spelen en de leerkrachten zitten tussen de leerlingen te eten, wel fijn als je geen nieuwe leerkracht bent en constant wordt aangestaard tijdens het eten :-)
Het uurrooster dat ik vandaag heb doorlopen zag er ongeveer zo uit:
8u30: Zweeds
9u15: Engels
10: speeltijd
10u15: Engels
11u: Engels
11u45: lunch
12u15: Handwerk (tot 3u)
Ik heb Arja vandaag gevolgd en zij is vakleerkracht voor deze drie vakken. Morgen zal ik haar ook volgen en de rest van de week wordt morgen besproken. Het lesgeven zelf zal pas voor volgende week zijn omdat de eerdere directrice weg is van de school en zij een hele planning voor mij had. Nu deze weg is is het wat zoeken voor de nieuwe directeur en mijn mentor, maar alles zal wel in orde komen.
Wel heb ik al gehoord dat dans en gym mijn vakken zullen worden. Ik dacht dat gym enkel in de turnzaal zou zijn, maar nee hoor skiën en langlaufen zit ook in mijn pakket. Ik kan zelf wel skiën maar ik zal mij toch goed moeten informeren omtrent het aanleren want daar ken ik niet zoveel van. Er werd ook al gezegd dat ik als zorgleerkracht zal fungeren en kinderen bijsturen of apart nemen waar nodig. Dit vooral bij de Engelse lessen, maar ook wiskunde en de WO vakken.
Bij "handwerk" was ik enorm geschrokken. De kinderen sprongen achter de naaimachines, jongens haalden hun breiwerk boven en andere waren een trainingsbroek aan het uittekenen op stof. Wat deze kinderen kunnen was echt ongelofelijk!! Ik ben zelf ook achter het naaimachine gekropen en ben een zak beginnen stikken net als de kinderen. Ik sprak hen aan zodat ze mij konden helpen want ik wist zelf niet hoe je de eerste steek moest geven met het naaimachine. De kinderen vonden dit precies wel wat grappig, maar sprongen met onmiddellijk te hulp. Ze vroegen dan ook om eens in mijn eigen taal te praten waar ze uiteraard niets van begrepen.
Het contact met de kinderen gaat zeker goed komen. Eerst leek het of ze niet geïnteresseerd waren in wie ik was, maar tegen de middag kwamen ze me al dag zeggen tijdens de lunch. Ook in de gang spraken de kinderen me aan. Het was wel fijn om te zien dat de kinderen mij willen leren kennen.
Na de school heb ik Porvoo verkend met mijn huisgenoot, zwaar op mijn gezicht gevallen met een helling af te dalen en inkopen gaan doen. De sneeuw ligt hier nu zo'n 30 tot 50 cm dik en het ziet er naar uit dat het de komende dagen nog gaat sneeuwen. Wat een geluk dat ik hier in een warm bed lig en een lekkere douche kan nemen!
Write (see) you soon!!!
Abonneren op:
Posts (Atom)