En er begint schot in de zaak te komen

Hei!

Niet te geloven dat ik hier al een week zit! De tijd is zo snel voorbij gegaan. Maar alles was dan ook goed gevuld al die tijd. Sinds mijn laatste bericht op deze blog is er vrij veel gebeurd. Zo ben ik zaterdag naar Helsinki gegaan met mijn huisgenoot. Ze heeft me de stad snel leren kennen zodat ik mijn weg wat zou vinden als ik zelf eens terugga. Tijdens de verkenning bleef er 1 woord door mijn hoofd spelen: "Shopping paradice!". Zoveel winkels en de grootte daarvan, niet te geloven! De H&M was denk ik even groot als 2 verdiepingen van de INNO in Brussel! Echt ongelofelijk! 's Avonds ben ik gaan eten bij mijn huisgenoots ouders. Zeer vriendelijke mensen en ik heb een paar typsich Finse etenswaren mogen proeven. Zo zat er iets in de gevulde eieren, maar ik begreep niet goed wat ze er in hadden gedaan, maar lekker was het zeker. Ook de vis die ze maakte was om vingers bij af te likken!

Helsinki

Tot zover het ontspannen gedeelte van mijn weekend :) Zondag ben ik aan het schoolwerk begonnen. Ik had 2 lessen voor te bereiden en een volledige presentatie van België in elkaar te steken. De lessen maken ging op zich wel vrij vlot, buiten het feit dat alles in het Engels moest geschreven worden. Daar was ik toch wel even zoet mee!! De presentatie van België heeft ook een groot stuk van de dag ingenomen. Tegen dat ik met dit klaar was, was het alweer tijd om achter de potten en pannen te kruipen. En echt waar jongens, er zit een natuurtalent in mij verborgen :)

Gisteren ben ik dan heel de voormiddag mee gaan schaatsen met het 3de leerjaar. Het was echt een schitterend zicht! We kwamen toe bij, wat ik dacht dat het was, een basketbalplein. Dit was helemaal bedekt met ijs, aangelegd door de mensen van de gemeente. De kinderen sprongen hun schaatsen in en "zoef", weg waren ze. Ik had die van mij dan ook eindelijk aangekregen en trachtte met vereende krachten mijzelf staande te houden. Tot hiertoe ging alles goed. Maar dan naar de kinderen schaatsen, ja, dat was wat anders. Anika, een leerkracht nam me vast en trok me mee. Eerst wat stappen met de schaatsen en dan proberen te glijden en het lukte me, weg was ik! Natuurlijk niet met een topsnelheid, maar eerder een slakkentempo, maar goed, ik ging vooruit. De kinderen kregen mij in het oog en kwamen op me af. Ik dacht dat ze me zouden uitlachen, maar nee, ze trokken me mee en hielpen mij. Ze probeerden me trucjes aan te leren, zoals visjes maken met je schaatsen (schaatsen van elkaar, naar elkaar en zo ga je vooruit) en het lukte me aardig. Enige tijd later was ik op een goed tempo met hen aan het meegaan, tot het fluitje ging. De kinderen gingen hockey spelen. Ongelofelijk hoe die kleintjes zo vooruit kunnen schieten!


Terug op school gaf ik mijn eerste echte les. Ik heb LO gegeven aan de oudste meisjes van de school. Dit was enorm leuk. Ze trachtten goed mee te doen, ondanks dat ze schrik hadden van de koprol, handenstand en de radslag. Essi, de turnjuf, was tevreden en vroeg of ik volgende week ook de ringen en de rekstok hierbij kon invoegen. Dat gaan we dus zeker proberen!

Vandaag is het de dag voor de vasten begint. Traditioneel gaan de kinderen dan sleeën. Ik ging met het eerste leerjaar mee en het was dolle pret! Ik gaf de kinderen een duwtje en weg waren ze! Wel spijtig dat ik steeds tientallen centimeters in de de sneeuw zakte waardoor mijn kousen doorweekt waren, ook al had ik mijn skipak aan! Zelf ben ik ook de berg afgegaan, maar toen bleek dat ik wel degelijk gebuisd zou zijn op mijn rijbewijs hiervoor, zo zeiden de kinderen.


In de middag heb ik mijn eerste presentatie over België gegeven. De kinderen moesten enorm lachen toen ze "Manneke Pis" zagen, maar toen ze het verhaal hierover hoorden hadden ze er alle bewondering voor. Na de voorstelling mochten ze vragen stellen. Ze waren eerder geïntresseerd in hoe je bepaalde woorden zei in het Nederlands, dan naar informatie van België. Na de les kwamen er toch enkelen nog dingen vragen. Morgen geef ik in de 2 klassen van het 1ste leerjaar deze presentatie en ook eens in het 3de leerjaar.

Morgen neem ik ook een leeg uurrooster mee om dit met alle leerkrachten in te vullen, want ik heb de indruk dat wanneer ik niet met de vraag afkom om met iedereen eens samen te zitten, dit ook niet zal gebeuren. Ik weet ongeveer al wat ik moet geven, maar nog niet zeker. Zo kwamen ze vandaag met het voorstel af of ik een jongen van het 3de leerjaar onder mijn hoede zou willen nemen omdat die het moeilijk heeft in het algemeen. Zijn moedertaal is niet Fins en spreekt blijkbaar een goed mondje Engels, dus zal ik wel in staat zijn om hem bij te sturen waar nodig. Ik wil dit zeker doen, maar er werd (weer maar eens) niets concreet vastgelegd. Morgen wil ik mijn uurrooster op punt zetten met de leerkrachten zodat ik op tijd en stond weet welke lessen ik moet geven!

Zo vriendjes, dit was het dan weer voor deze dagen!

Moimoi!!!

Jessica