Een bewogen maar zware week!

Moi!

Voor ik mijn ervaringen van deze week hier neerschrijf wil ik ook even stilstaan bij het leven. Na slecht nieuws te hebben ontvangen van het thuisfront ben ik enkele dingen gaan beseffen. De ervaring en de mensen die ik hier leer kennen zullen me voor altijd bij blijven en een grote invloed hebben op mijn leven. Ik ben hier dan ook enorm dankbaar voor! Er zijn geen woorden om dit te omschrijven. Ik ben hier nog maar een kleine 2 weken maar voel me hier al echt thuis. Ik hoop dan ook dat deze fijne ervaring een verrijking mag zijn voor anderen want het leven is al zo kort. Met een traan en een lach denk ik dan ook terug aan de mooie momenten terug.  Ik doe dan ook een oproep aan iedereen die dit leest om kansen te grijpen die al het mooie in het leven kunnen laten zien. Had jij dit misschien ook mogen meemaken lieve vriendin, dan was het misschien anders geweest. Ik zal je nooit vergeten en zal je dan ook een plaats geven in mijn hart. Het ga je daar goed en ik hoop dat je al dit moois, waar je ook bent, kan volgen. Ook al kan ik niet persoonlijk bij het afscheid zijn, weet dat ik altijd aan je denk en je een plaatsje in mijn leven heb gegeven! Slaap zacht lieve meid!

..............................................

Mijn uurrooster heeft eindelijk vorm gekregen. Ik sta in voor de gymlessen, maar heb moeten laten weten dat het schaatsen niet voor mij weggelegd is. Ik heb met de kinderen op de schaatsbaan gestaan en na mezelf eens goed te evalueren ben ik tot de conclusie gekomen dat ik geen meerwaarde ga zijn voor deze kinderen. Al de andere uren die door mij gegeven kunnen worden neem ik dan ook voor mijn rekening. De turnleerkracht zal op dat moment dan fungeren als mijn assistente. Dit zal vooral als tolk zijn, omdat de allerkleinsten geen Engels spreken. Er werd me al gevraagd of ik enkele onderwerpen zou kunnen aankaarten, zoals ropeskipping, balvaardigheden, ... Ik heb hier al enige ervaring mee waardoor dit wel zal lukken. Naast de gewone gymlessen heb ik nog een ander muzisch vak voor mijn rekening gekregen. De kinderen, vanaf het 3de leerjaar, hebben keuzevakken. Ik zal de leerkracht zijn van 1 van de keuzevakken, dans. Naar verluid, gaan vele kinderen hierop afkomen, waardoor organisatie en timing een belangrijk onderdeel gaan zijn.

Ook ga ik vanaf het 3de leerjaar Frans geven. De kinderen hebben hier geen voorkennis van, maar de leerkrachten zelf zien het als een meerwaarde dat ze enkele woorden kunnen. Er werd me wel gevraagd om bij de basis zaken te blijven, en niet met volledig te vertalen zinnen te werken. Kleuren, nummers, dagen, zinnetjes die in het dagelijkse leven iets kunnen inbrengen, ... Dinsdag zijn de eerste lessen hiervan, toch best spannend.

Assisteren bij de Engelse lessen komt er ook bij. Ik neem een aantal kinderen voor mijn rekening per klas zodat er door mijn toedoen beter en efficiënter gedifferentieerd kan worden. De uitwerking hiervan zou ik graag willen veranderen omdat de leerkracht nogal vrij strikt met de handleiding aan de slag gaat. Ik ga de eerst volgende dagen eerst eens aanvoelen hoe ik dan anders te werk zou kunnen gaan, laten de leerlingen dit wel toe, hebben ze nood aan die houvast, ... Arja, de leerkracht Engels, is een ruimdenkend persoon die ik dus best wel zover zal krijgen dat ik het over een andere boeg gooi. Daarover meer in de loop van volgende week.

En dan het zwaarste deel van mijn takenpakket! Zorgleerkracht zijn in het 5de leerjaar! "Oh help, in wat ben ik terecht gekomen?" dacht ik na 5 minuten toen ik mijn eerste uur als zorgleerkracht in die klas doorbracht. Man, ongelofelijk! De klasleerkracht van die klas ziet er echt vermoeid uit, maar nu begrijp ik waarom! 24 leerlingen in die klas, maar zeker de helft daarvan heeft niets van respect. Kruipen over de grond als honden, roepen wanneer het hen uitkomt, ... Met zo'n drukke en vermoeiende klas ben ik nog nooit in contact gekomen. En je ziet ook dat andere leerlingen hieronder lijden. De meisjes, aan wie ik eerder gym gaf, gedroegen zich totaal anders dan tijdens die les! Ze zaten met het hoofd verdoken tussen de schouders uit angst om op te vallen. Heel het leerkrachtenteam heeft het moeilijk met die klas, niet te geloven! Ze vroegen me dan ook om verschillende manieren te proberen om enigszins wat rust in de klas te brengen, want zij hebben "alles" al geprobeerd. De uren die ik dus niet moet spenderen in de gymles, Engelse of Franse les, zal ik dus doorbrengen in die klas. Ik hou mijn hart vast, maar we gaan met opgeheven hoofd en brede glimlach die klas binnen (en hopen dat ik dat ook zo volhoud!).

Mijn eindwerk krijgt zeker ook plaats. Deze maand zal er nog niets concreets in de klassen gebeuren. Ik heb de leerkrachten uitgelegd op welk principe "de koffer" gebaseerd is en ze vonden het uiterst boeiend! Vooral de CLIM methodiek die ik graag wil gebruik vonden ze geweldig. Deze maand ga ik me dus verder verdiepen met hen in de methodiek achter de koffer. Zij kunnen me ook tips en andere inbreng geven. Er zal, waarschijnlijk, aan mijn eindwerk gewerkt worden tijdens de uren die het 6de leerjaar doorbrengt in de Engelse les. Dit is een uiterst gedreven klas die zich in zo'n zaken enorm interesseert wist het leerkrachtenteam mij te zeggen! Laten we zien wat de tijd brengt!

Naast het beginnende lesgeven deze week heb ik ook enorm veel presentaties over België gegeven. Ook in de eerste graad, waar de leerkrachten tolkten. En wat me enorm verwonderde, deze jonge kinderen hadden de interessantste vragen!

Enkele voorbeelden:
- Ligt er bij jullie ook sneeuw?
- Zit er veel vis bij jullie in de rivieren?
- Wat zijn de populairste sporten bij jullie?
- Dragen de kinderen dezelfde kledij als wij?
- Gebruiken jullie hetzelfde alfabet?
- Zijn er open bebouwingen of enkel rijhuizen?
- Kennen ze bij jullie de Moomins? (typisch figuurtje uit Finland)

Maar er kwamen ook wel grappige vragen naar voor :)
- Plassen al de mensen bij jullie heel de tijd? (Ik had hen verteld over Manneke Pis in Brussel)
- Zijn er genoeg toiletten in België?
- Drinken jullie ook Cola?
-  ...

De presentatie was zowel bij de leerlingen als de leerkrachten een enorm succes!

Gisteren was er een welkomstparty georganiseerd voor mij bij mijn mentor thuis. Daar werd er ook enorm doorgevraagd over de presentatie. Ook de politiek werd uiteraard aangekaart omdat dit wel vaker bij hun in de krant verschijnt. Na het etentje hebben de leerkrachten mij de lokale uitgaansplaatsen leren kennen. Ik moet wel toegeven dat de Finnen een raar volkje zijn wanneer er wat gedronken wordt. Niet zozeer de mensen met wie ik weg was, maar de mensen in de cafés. Je mag je niet omdraaien of er staat daar al iemand die met je wil dansen... Niet zo leuk als het mensen zijn die wat gedronken hebben. Ik dacht eerst dat het bij 1 persoon ging blijven, maar nee hoor :) Maar wanneer je zegt dat he gerust gelaten wilt worden, dan gebeurd dat ook. Fijne, maar ook zeer verrassende avond :)

Zo dat was het dan ook weer. Na een hele dag werken voor school en nu mijn blog hier aangevuld te hebben, ga ik toch ook wat tijd voor mezelf nemen!

Moimoi!!

Jeesika (zoals ze me hier  noemen :p)